Grein í European Voice í fyrradag fjallar um einhliða upptöku evru í austur Evrópu. Greinin ber yfirskriftina "Why unilateral adoption of the euro should be tolerated" og höfundurinn Ludek Niedermayer er núverandi forstjóri Deloitte í Mið-Evrópu en fyrrverandi "deputy governor of the Czech National Bank". Semsagt ekki alger liðléttingur.
Umræðan um að opna myntbandalagið fyrir löndum sem ekki uppfylla núverandi skilyrði er ekki einskorðuð við Ísland heldur snýst hún að mestu um ríkin fyrir botni Eystrasalts, Austur Evrópu og ríki fyrrverandi Júgóslavíu. Tvö þeirra síðastnefndu, Svartfjallaland og Kosovo hafa reyndar nú þegar tekið upp Evruna einhliða þótt þau mæli ekki með því að aðrir geri það sama.
Samkvæmt ofurbloggaranum Tony Barber hjá Financial Times leggst ESB gegn einhliða evruupptöku annarra ríkja af ótta við mögulegan óstöðugleika sem því fylgdi. Evran sem gjaldmiðill er ekki nema 10 ára gömul hagfræðitilraun sem á sér engin fordæmi og því vilja menn fara varlega. Hins vegar blasir við að óstöðugleikinn er staðreynd og í núverandi stöðu þarf að lágmarka skaðann af fjármálakreppunni og koma í veg fyrir að hún dýpki enn frekar.
Það er á þeim nótum sem Ludek Niedermayer rökstyður þá skoðun sína að ESB eigi að búa til einskonar millistig Evruaðildar (semi-membership). Þannig auka-aðild geti aukið stöðugleika og aðstoðað illa stæð ríki á jaðri Evrusvæðisins við að ná tökum á efnahagsvanda sínum. Slæmt efnahagsástand þessara ríkja sé veruleg ógnun við stöðuguleika á Evrusvæðinu og því geti Evruvæðing þeirra verið einfaldasta og ódýrasta leiðin til aðstoðar.
Umræðan um útvíkkun Evrusvæðisins mun örugglega halda áfram og það er mikil einföldun að slá þennan möguleika út af borðinu án skoðunar eins og talsmenn Samfylkingarinnar hafa gert síðustu daga. Við eigum þvert á móti að kynna okkur vandlega stöðu þeirra ríkja sem nú eru að velta þessum möguleika fyrir sér. Það kann vel að vera að þar eigum við samleið.
Við skulum þó aldrei líta á einhliða upptöku Evru sem leið til að öðlast (eða viðhalda) sjálfstæði frá Evrópusambandinu. Minnumst orða Jürgen Stark stjórnarmanns í Evrópska Seðlabankanum á fundi Viðskiptaráðs í febrúar 2008:
"After all, a currency is a key attribute of sovereignty. Sharing a common currency implies sharing a common political destiny."
22.4.09
Er fyrningaleiðin raunhæf?
Fyrningaleið Samfylkingar í sjávarútvegi hlýtur að vera gölluð! Ég hef ekki náð að hugsa hana til enda en reynum að sjá þetta fyrir okkur:
Fyrirtæki A er nýbúið að fjárfesta í kvóta og ætlar ekki að fjárfesta meir næstu árin heldur keyra sinn bát, afla tekna og greiða niður skuldir. Þá kemur ríkið og tekur af þeim 5% veiðiheimildanna. Og svo aftur næsta ár. Að fjórum árum liðnum hefur fyrirtæki A misst 20% veiðiheimildanna! Fyrirtækið stendur augljóslega illa því fasti kostnaðurinn við útgerðina deilist á minni afla. Með þessu áframhaldi fer fyrirtækið á hausinn á örfáum árum.
Á meðan hefur ríkið eignast þennan kvóta og hlýtur að ætla sér að úthluta honum aftur. Það má gera með þremur leiðum:
1. Uppboðsmarkaði: Þá eiga allir jafnan rétt en þau fyrirtæki sem hafa best aðgengi að fjármagni standa best. Ef okkar fyrirtæki A nær ekki að kaupa kvóta á uppboðinu, þá stendur það verr næst - og ennþá verr þarnæst og mun lenda í gjaldþroti mjög hratt.
2. Pólitískri úthlutun: Leið sem við þekkjum allt of vel; þetta er leið spillingar og vinargreiða.
3. Útleigu til sömu aðila: Þá setur ríkið leigugjald á kvótann en leigir til sömu aðila aftur. Í raun virkar þessi leið eins og sérstakur skattur á atvinnugreinina.
Byrjum á að útiloka leið 2. Leið 3 þýðir að kvóti færist ekki milli aðila - aldrei! Ef fyrirtæki fara á hausinn þá þarf ríkið að grípa til leiðar 1 (eða 2 sem var útilokuð) og sterkustu fyrirtækin fá aukninguna.
Í núverandi kerfi getur nægjusamur útgerðarmaður aflað sér kvóta og átt hann síðan í friði og ró og stundað sínar veiðar. Hann þarf ekki að selja og hann þarf ekki að kaupa. Fyrningaleiðin mun setja þetta í uppnám og neyða útgerðarmenn til að vera stöðugt að endurfjármagna kvótakaup eða borga stöðuga leigu til ríkisins fyrir að afla þjóðinni gjaldeyris.
Ég get ekki séð hvaða réttlæti er í því!
Fyrirtæki A er nýbúið að fjárfesta í kvóta og ætlar ekki að fjárfesta meir næstu árin heldur keyra sinn bát, afla tekna og greiða niður skuldir. Þá kemur ríkið og tekur af þeim 5% veiðiheimildanna. Og svo aftur næsta ár. Að fjórum árum liðnum hefur fyrirtæki A misst 20% veiðiheimildanna! Fyrirtækið stendur augljóslega illa því fasti kostnaðurinn við útgerðina deilist á minni afla. Með þessu áframhaldi fer fyrirtækið á hausinn á örfáum árum.
Á meðan hefur ríkið eignast þennan kvóta og hlýtur að ætla sér að úthluta honum aftur. Það má gera með þremur leiðum:
1. Uppboðsmarkaði: Þá eiga allir jafnan rétt en þau fyrirtæki sem hafa best aðgengi að fjármagni standa best. Ef okkar fyrirtæki A nær ekki að kaupa kvóta á uppboðinu, þá stendur það verr næst - og ennþá verr þarnæst og mun lenda í gjaldþroti mjög hratt.
2. Pólitískri úthlutun: Leið sem við þekkjum allt of vel; þetta er leið spillingar og vinargreiða.
3. Útleigu til sömu aðila: Þá setur ríkið leigugjald á kvótann en leigir til sömu aðila aftur. Í raun virkar þessi leið eins og sérstakur skattur á atvinnugreinina.
Byrjum á að útiloka leið 2. Leið 3 þýðir að kvóti færist ekki milli aðila - aldrei! Ef fyrirtæki fara á hausinn þá þarf ríkið að grípa til leiðar 1 (eða 2 sem var útilokuð) og sterkustu fyrirtækin fá aukninguna.
Í núverandi kerfi getur nægjusamur útgerðarmaður aflað sér kvóta og átt hann síðan í friði og ró og stundað sínar veiðar. Hann þarf ekki að selja og hann þarf ekki að kaupa. Fyrningaleiðin mun setja þetta í uppnám og neyða útgerðarmenn til að vera stöðugt að endurfjármagna kvótakaup eða borga stöðuga leigu til ríkisins fyrir að afla þjóðinni gjaldeyris.
Ég get ekki séð hvaða réttlæti er í því!
18.4.09
Fáum við danskt ástand eftir kosningar?
Ég var í Kaupmannahöfn í vikunni, sem er ekki í frásögur færandi. Bjó í Danmörku um árabil og nýti hvert tækifæri til að kíkja við. Núna var óvenjulangt síðan síðast og eins hafði ég óvenju rúman tíma. Kannski þess vegna tók ég sérstaklega eftir hversu rík Kaupmannahöfn er af fólki sem er ekki að fara neitt.
Margir Íslendingar telja það til sjarma Danmerkur að þar er mikið af fólki sem hangir og "hygger sig". Finnst að Danir séu svo afslappaðir og lausir við lífsgæðakapphlaupið að þar hljóti að vera gott að búa. En þegar betur er að gáð er myndin aðeins flóknari.
Í fyrsta lagi eru margir þeirra sem sitja á bekkjunum og sötra bjór í raun alkóhólistar á framfæri ríkisins (ekki að ástæðulausu að rónar eru oft kallaðir "bænkevarmere"). Atvinnuleysi hefur verið viðloðandi vandamál í Danmörku um margra áratuga skeið og þar fyrir utan er mikið dulið atvinnuleysi sem er dekkað af félagslega kerfinu. Þetta fólk - oft annarrar eða jafnvel þriðju kynslóðar atvinnuleysingjar" hefur engan áhuga á að vinna og vill miklu frekar slappa af og hugga sig, ferðamönnum til ánægju en samfélaginu (og eigin heilsu) til bölvunar.
Í öðru lagi er víðast mjög erfitt að fá greidda yfirvinnu. Vinnuvikan er 37 tímar og yfirvinna sjaldnast í boði (amk ekki launuð), þannig að fólk hefur einfaldlega ekkert val. Þetta gefur að sjálfsögðu afslappaðra yfirbragð á mannlífinu en ég held að margir Íslendingar væru ósáttir við að missa yfirvinnuna sína og vera neyddir til að vinna slétta 37 tíma á viku.
Í þriðja lagi er skattakerfið eins og snýtt út úr hugmyndafræði VG. Þannig er lægsta skattþrepið 42%, síðan er mellemskat á 57,3% og loks topskat fyrir þá sem hafa leyft sér að vinna of mikið sem tekur tæp 63% af hverri viðbótarkrónu (sjá heimild). Ef einhver skyldi hafa náð að byggja upp sparnað, þá tekur ríkið hliðstæðar prósentur af fjármagnstekjum. Og hversu mikið skyldi maður þurfa að þéna til að fara milli skattþrepa: Mellemskatten kemur inn ef maður fær meira en 28.900 dkr á mánuði! (Núna er þetta kerfi reyndar að breytast þökk sé stjórn Anders Fogh en það mun taka langan tíma að vinda ofan af flóknu og þunglamalegu skattakerfi.)
Hvað þýðir þetta? Jú, nákvæmlega að áhugi fólks á að vinna sér inn hærri laun verður afar lítill. Hjól atvinnulífsins snúast hægar, nýsköpun verður minni og vinnumarkaðurinn ósveigjanlegur. Nokkuð sem Danir hafa þurft að berjast við í mörg ár.
Afslappað mannlíf er vissulega eftirsóknarvert og oft finnst manni að við Íslendingar gætum farið aðeins hægar. En við höfum val - og amk sum okkar (rétt um 20% þegar þetta er skrifað) vilja áfram hafa þetta val.
Og eitt er víst: Við munum ekki "hygge" okkur út úr þrengingunum.
Margir Íslendingar telja það til sjarma Danmerkur að þar er mikið af fólki sem hangir og "hygger sig". Finnst að Danir séu svo afslappaðir og lausir við lífsgæðakapphlaupið að þar hljóti að vera gott að búa. En þegar betur er að gáð er myndin aðeins flóknari.
Í fyrsta lagi eru margir þeirra sem sitja á bekkjunum og sötra bjór í raun alkóhólistar á framfæri ríkisins (ekki að ástæðulausu að rónar eru oft kallaðir "bænkevarmere"). Atvinnuleysi hefur verið viðloðandi vandamál í Danmörku um margra áratuga skeið og þar fyrir utan er mikið dulið atvinnuleysi sem er dekkað af félagslega kerfinu. Þetta fólk - oft annarrar eða jafnvel þriðju kynslóðar atvinnuleysingjar" hefur engan áhuga á að vinna og vill miklu frekar slappa af og hugga sig, ferðamönnum til ánægju en samfélaginu (og eigin heilsu) til bölvunar.
Í öðru lagi er víðast mjög erfitt að fá greidda yfirvinnu. Vinnuvikan er 37 tímar og yfirvinna sjaldnast í boði (amk ekki launuð), þannig að fólk hefur einfaldlega ekkert val. Þetta gefur að sjálfsögðu afslappaðra yfirbragð á mannlífinu en ég held að margir Íslendingar væru ósáttir við að missa yfirvinnuna sína og vera neyddir til að vinna slétta 37 tíma á viku.
Í þriðja lagi er skattakerfið eins og snýtt út úr hugmyndafræði VG. Þannig er lægsta skattþrepið 42%, síðan er mellemskat á 57,3% og loks topskat fyrir þá sem hafa leyft sér að vinna of mikið sem tekur tæp 63% af hverri viðbótarkrónu (sjá heimild). Ef einhver skyldi hafa náð að byggja upp sparnað, þá tekur ríkið hliðstæðar prósentur af fjármagnstekjum. Og hversu mikið skyldi maður þurfa að þéna til að fara milli skattþrepa: Mellemskatten kemur inn ef maður fær meira en 28.900 dkr á mánuði! (Núna er þetta kerfi reyndar að breytast þökk sé stjórn Anders Fogh en það mun taka langan tíma að vinda ofan af flóknu og þunglamalegu skattakerfi.)
Hvað þýðir þetta? Jú, nákvæmlega að áhugi fólks á að vinna sér inn hærri laun verður afar lítill. Hjól atvinnulífsins snúast hægar, nýsköpun verður minni og vinnumarkaðurinn ósveigjanlegur. Nokkuð sem Danir hafa þurft að berjast við í mörg ár.
Afslappað mannlíf er vissulega eftirsóknarvert og oft finnst manni að við Íslendingar gætum farið aðeins hægar. En við höfum val - og amk sum okkar (rétt um 20% þegar þetta er skrifað) vilja áfram hafa þetta val.
Og eitt er víst: Við munum ekki "hygge" okkur út úr þrengingunum.
17.4.09
"Við skulum sjá til"
Ég varð töluvert hissa þegar ég sá auglýsingar Sjálfstæðisflokkins á baksíðu Skessuhorns og Póstsins. Þar var mynd af Steingrími J. Sigfússyni og við hliðina hin ógnvekjandi orð "Við skulum sjá til" sem hann hafði látið falla aðspurður um komandi stjórnarsamstarf og ESB 3. apríl sl. Nokkru neðar stóð þykkum stöfum:
"Trúir því einhver að ríkisstjórn Samfylkingar og VG muni ekki sækja um aðild að Evrópusambandinu?"
Ég get ómögulega áttað mig á hvert flokkurinn minn er að fara með þessari auglýsingu. Eru aðildarviðræður virkilega svona hræðileg tilhugsun? Munu aðildarviðræður setja fyrirtæki á hausinn eða auka á vandamál heimilanna? Munu aðildarviðræður eyðileggja orðspor okkar á alþjóðavettvangi? Nei, aðildarviðræður eru algerlega hættulausar og í versta falli gagnslaus æfing í diplómasiu.
...og jafnvel þótt sumir kjósendur myndu trúa því að aðildaviðræður færðu þjóðarbúið á barm glötunar þá er hæpið að treysta Sjálfstæðisflokknum fyrir því að sækja ekki um aðild. Á nýafstöðnum Landsfundi var borin upp tillaga sem efnislega sagði: Við viljum ekki sækja um aðild. Hún var felld með öllum þorra atkvæða. Þess í stað var samþykkt tillaga sem formaður Evrópunefndar lýsti sem málamiðlunartillögu. Landsfundurinn sagði með öðrum orðum: "Við skulum sjá til..."
"Trúir því einhver að ríkisstjórn Samfylkingar og VG muni ekki sækja um aðild að Evrópusambandinu?"
Ég get ómögulega áttað mig á hvert flokkurinn minn er að fara með þessari auglýsingu. Eru aðildarviðræður virkilega svona hræðileg tilhugsun? Munu aðildarviðræður setja fyrirtæki á hausinn eða auka á vandamál heimilanna? Munu aðildarviðræður eyðileggja orðspor okkar á alþjóðavettvangi? Nei, aðildarviðræður eru algerlega hættulausar og í versta falli gagnslaus æfing í diplómasiu.
...og jafnvel þótt sumir kjósendur myndu trúa því að aðildaviðræður færðu þjóðarbúið á barm glötunar þá er hæpið að treysta Sjálfstæðisflokknum fyrir því að sækja ekki um aðild. Á nýafstöðnum Landsfundi var borin upp tillaga sem efnislega sagði: Við viljum ekki sækja um aðild. Hún var felld með öllum þorra atkvæða. Þess í stað var samþykkt tillaga sem formaður Evrópunefndar lýsti sem málamiðlunartillögu. Landsfundurinn sagði með öðrum orðum: "Við skulum sjá til..."
12.4.09
Ekki fréttir...
Ótrúlega margt að gerjast úti í heimi á meðan við höfum gert naflaskoðun að þjóðaríþrótt. Hér eru punktar úr helgarblogginu:
YouTube Is Doomed
Google tapar 470 milljónum dollara skv. Credit Suisse... á Youtube! Samkvæmt þessu bloggi mun tapið bara halda áfram. Og það sem meira er - höfundur telur að dagar Youtube séu taldir.
Sólareldavél vinnur 75 þús. dollara verðlaun
Hún lætur ekki mikið yfir sér en Future forum telur að sólareldavélin sé ein besta leiðin til að berjast við hlýnun jarðar.
Borga 10 mill. dollara fyrir rafmagnsbíl
Keppnin Progressive Automotive X-Price heldur áfram. Fyrir þá sem ekki hafa fylgst með frá byrjun má geta þess að keppnin snýst um að framleiða bíl sem kemst 100 mílur á galloni (um 2,3 l/100 km). Nú eru 111 keppendur eftir og bílarnir farnir að taka á sig áhugaverðar myndir.
Betri stræti á 3 mín.
Samtök með hið lofandi en lítt hógværa nafn Good hafa sent frá sér vel útfærða vefgrafík sem sýnir hvernig hægt er að gera hefðbundin gatnamót öruggari og áhugaverðari fyrir gangandi og hjólandi umferð. Mjög flott útfærsla. Ekki skemmir að heimasíða samtakana heitir www.good.is!
Víða nógu kalt fyrir netþjónabú
Fyrirtækið Green Grid hefur sett upp reiknivél á netinu sem sýnir hversu auðvelt er að nýta náttúrulega loftkælingu til að kæla netþjónabú. Reiknivélin nær því miður ekki til Íslands.
...
YouTube Is Doomed
Google tapar 470 milljónum dollara skv. Credit Suisse... á Youtube! Samkvæmt þessu bloggi mun tapið bara halda áfram. Og það sem meira er - höfundur telur að dagar Youtube séu taldir.
Sólareldavél vinnur 75 þús. dollara verðlaun
Hún lætur ekki mikið yfir sér en Future forum telur að sólareldavélin sé ein besta leiðin til að berjast við hlýnun jarðar.
Borga 10 mill. dollara fyrir rafmagnsbíl
Keppnin Progressive Automotive X-Price heldur áfram. Fyrir þá sem ekki hafa fylgst með frá byrjun má geta þess að keppnin snýst um að framleiða bíl sem kemst 100 mílur á galloni (um 2,3 l/100 km). Nú eru 111 keppendur eftir og bílarnir farnir að taka á sig áhugaverðar myndir.
Betri stræti á 3 mín.
Samtök með hið lofandi en lítt hógværa nafn Good hafa sent frá sér vel útfærða vefgrafík sem sýnir hvernig hægt er að gera hefðbundin gatnamót öruggari og áhugaverðari fyrir gangandi og hjólandi umferð. Mjög flott útfærsla. Ekki skemmir að heimasíða samtakana heitir www.good.is!
Víða nógu kalt fyrir netþjónabú
Fyrirtækið Green Grid hefur sett upp reiknivél á netinu sem sýnir hversu auðvelt er að nýta náttúrulega loftkælingu til að kæla netþjónabú. Reiknivélin nær því miður ekki til Íslands.
...
11.4.09
Fæðuöryggi
Hagsmunaaðlar í landbúnaði hafa flestir lagst mjög ákveðið gegn ESB viðræðum. Ástæðan er tiltölulega einföld og í sjálfu sér skiljanleg. Innan ESB ríkja frjáls og óheft viðskipti með landbúnaðarvörur. Landbúnaður hérlendis stendst ekki samkeppni við evrópskan landbúnað og mun því tapa verulegri markaðshlutdeild. Forsvarsmenn bænda telja ólíklegt að útflutningur muni bæta upp tap á innlendum markaði og því muni innlend landbúnaðarframleiðsla dragast verulega saman.
Þetta er einmitt markmiðið með hinum sameiginlega markaði; að framleiðsla færist til þeirra svæða þar sem hún er hagkvæmust. Af hverju ættu Íslendingar að framleiða farsíma ef við getum keypt miklu ódýrari farsíma frá Finnlandi? Og af hverju ættu Finnar að rafgreina súrál ef þeir geta keypt miklu ódýrara ál frá Íslandi? Og eins má spyrja: Af hverju ættu Íslendingar að framleiða matvæli ef önnur ríki geta gert það ódýrar?
Svarið snýst um eðlismun á matvælum og öðrum vörum. Segjum til einföldunar að við höfum gert samning við Finna um að kaupa af þeim farsíma við seljum þeim ál í staðinn. Nú gerist það að þeir - af einhverjum ástæðum - hætta að eiga nóg af farsímum. Þeir hætta þess vegna að senda okkur nýja síma og bera við "forsendubresti". Við verðum pirruð og þurfum að sætta okkur við að nota gömlu farsímana okkar áfram. Jafnvel gætum við þurft að sætta okkur við að lifa í samfélagi án farsíma. Leiðinlegt - en ekki ómögulegt.
Ef við hefðum, í stað farsíma, samið við Finna um að sjá okkur fyrir matvælum værum við óneitanlega ver stödd. Samfélag án matvæla hrynur á viku.
Það sem er sérstakt við frumframleiðslu matvæla er að við lifum ekki án hennar. Við getum lifað án farsíma um aldur og æfi, líf án gallabuxna yrði vissulega litlaust en samt þess virði og við getum flest lifað án lyfja árum saman svo dæmi séu tekin. En 24 tímar án matar eru verulega óþægilegir og nokkrar vikur án matar eru dauðadómur yfir flestu fólki.
Þess vegna verðum við að tryggja að í landinu sé geta til að framleiða mat.
En... þess vegna er líka mjög líklegt að við getum samið við ESB um að framleiðslugetan verði tryggð.
Þetta er einmitt markmiðið með hinum sameiginlega markaði; að framleiðsla færist til þeirra svæða þar sem hún er hagkvæmust. Af hverju ættu Íslendingar að framleiða farsíma ef við getum keypt miklu ódýrari farsíma frá Finnlandi? Og af hverju ættu Finnar að rafgreina súrál ef þeir geta keypt miklu ódýrara ál frá Íslandi? Og eins má spyrja: Af hverju ættu Íslendingar að framleiða matvæli ef önnur ríki geta gert það ódýrar?
Svarið snýst um eðlismun á matvælum og öðrum vörum. Segjum til einföldunar að við höfum gert samning við Finna um að kaupa af þeim farsíma við seljum þeim ál í staðinn. Nú gerist það að þeir - af einhverjum ástæðum - hætta að eiga nóg af farsímum. Þeir hætta þess vegna að senda okkur nýja síma og bera við "forsendubresti". Við verðum pirruð og þurfum að sætta okkur við að nota gömlu farsímana okkar áfram. Jafnvel gætum við þurft að sætta okkur við að lifa í samfélagi án farsíma. Leiðinlegt - en ekki ómögulegt.
Ef við hefðum, í stað farsíma, samið við Finna um að sjá okkur fyrir matvælum værum við óneitanlega ver stödd. Samfélag án matvæla hrynur á viku.
Það sem er sérstakt við frumframleiðslu matvæla er að við lifum ekki án hennar. Við getum lifað án farsíma um aldur og æfi, líf án gallabuxna yrði vissulega litlaust en samt þess virði og við getum flest lifað án lyfja árum saman svo dæmi séu tekin. En 24 tímar án matar eru verulega óþægilegir og nokkrar vikur án matar eru dauðadómur yfir flestu fólki.
Þess vegna verðum við að tryggja að í landinu sé geta til að framleiða mat.
En... þess vegna er líka mjög líklegt að við getum samið við ESB um að framleiðslugetan verði tryggð.
10.4.09
Eru allar ívilnanir slæmar?
Steingrímur J. Sigfússon hefur miklar áhyggjur af því að ríkið veiti álveri í Helguvík of mikla fyrirgreiðslu. Ef marka má fyrirgreiðslur til Alcoa Fjarðaráls má ætla að þær verði 0,5% af stofnkostnaði. Reglur á evrópska efnahagssvæðinu leyfa 17%.
Samt finnst Steingrími að íslenska ríkið sé að veita of ríflegar ívilnanir til erlendra fyrirtækja og lætur að því liggja að hann hyggist breyta þessu. Kannski mun hann leggja til sérstaka skattheimtu á erlend fyrirtæki sem hafa áhuga á að hefja starfsemi hérlendis?? Fyrst þessi 0,5% eru svona hræðileg þá þarf væntanlega að grípa til stórtækra aðgerða.
Sannleikurinn er sá að flest ríki beita ríkulega ýmiskonar ívilnunum til að lokka til sín erlendar fjárfestingar. Þau vita eins og er að þessir fjármunir koma margfalt til baka í skatttekjum og jákvæðum margfeldisáhrifum. Þetta sést ofurvel á áhrifasvæði Fjarðaráls á Austurlandi (hálfbyggð hús á Austfjörðum sýna einmitt að svæðið tók þátt í uppsveiflunni).
Hins vegar mættu stjórnvöld marka sér skýrari stefnu um hvers konar fyrirtæki þau vilja fá til landsins. Álvinnsla er ekkert annað en einfaldur útflutningur á orku en margfeldisáhrifin eru lítil. Við þurfum að höfða mun sterkar til alþjóðlegra hátæknifyrirtækja og fyrirtækja í lyfjaiðnaði. Fyrirtækja sem ráða til sín vel menntað fólk og borga laun í samræmi við það.
Skilaboð VG eru röng - Ísland þarf nauðsynlega á erlendri fjárfestingu að halda og stjórnvöld eiga að vera tilbúin til að veita nauðsynlegar ívilnanir.
Samt finnst Steingrími að íslenska ríkið sé að veita of ríflegar ívilnanir til erlendra fyrirtækja og lætur að því liggja að hann hyggist breyta þessu. Kannski mun hann leggja til sérstaka skattheimtu á erlend fyrirtæki sem hafa áhuga á að hefja starfsemi hérlendis?? Fyrst þessi 0,5% eru svona hræðileg þá þarf væntanlega að grípa til stórtækra aðgerða.
Sannleikurinn er sá að flest ríki beita ríkulega ýmiskonar ívilnunum til að lokka til sín erlendar fjárfestingar. Þau vita eins og er að þessir fjármunir koma margfalt til baka í skatttekjum og jákvæðum margfeldisáhrifum. Þetta sést ofurvel á áhrifasvæði Fjarðaráls á Austurlandi (hálfbyggð hús á Austfjörðum sýna einmitt að svæðið tók þátt í uppsveiflunni).
Hins vegar mættu stjórnvöld marka sér skýrari stefnu um hvers konar fyrirtæki þau vilja fá til landsins. Álvinnsla er ekkert annað en einfaldur útflutningur á orku en margfeldisáhrifin eru lítil. Við þurfum að höfða mun sterkar til alþjóðlegra hátæknifyrirtækja og fyrirtækja í lyfjaiðnaði. Fyrirtækja sem ráða til sín vel menntað fólk og borga laun í samræmi við það.
Skilaboð VG eru röng - Ísland þarf nauðsynlega á erlendri fjárfestingu að halda og stjórnvöld eiga að vera tilbúin til að veita nauðsynlegar ívilnanir.
6.4.09
SPRON klúður
Er þetta ekki óttalegt klúður með yfirtöku ríkisins á SPRON? Bankinn var í óðaönn að semja við lánadrottna, þá tekur ríkið hann og setur í þrot og skipar skilanefnd. Innlánin eru umsvifalaust færð yfir í Kaupþing, sem þýðir að menn ætluðu SPRON greinilega ekkert framhaldslíf. Hinsvegar virðist skilanefndin á öðru máli því hún setur heimabankann, vörumerki og fleiri innviði á sölu og tekur tilboði MP.
Þá virðast menn uppgvöta að tilgangur MP hafi ekki verið að skreyta húsið sitt með smáranum heldur að reka banka og Kaupþing panikerast yfir því að hugsanlega muni einhverjir viðskiptavinir vilja taka út innlánin sín og færa yfir í MP. Seðlabankinn og FME virðast líka fara í panik og setja málið allt í uppnám.
Á meðan er viðskiptaráðherra aðallega upptekinn af því að tala niður lög um bankaleynd, tala niður krónuna og semja frumvarp sem leyfir niðurfellingu saka þeirra sem hafa framið fjárglæpi.
Er nema von að maður fyllist vantrú af og til?
Þá virðast menn uppgvöta að tilgangur MP hafi ekki verið að skreyta húsið sitt með smáranum heldur að reka banka og Kaupþing panikerast yfir því að hugsanlega muni einhverjir viðskiptavinir vilja taka út innlánin sín og færa yfir í MP. Seðlabankinn og FME virðast líka fara í panik og setja málið allt í uppnám.
Á meðan er viðskiptaráðherra aðallega upptekinn af því að tala niður lög um bankaleynd, tala niður krónuna og semja frumvarp sem leyfir niðurfellingu saka þeirra sem hafa framið fjárglæpi.
Er nema von að maður fyllist vantrú af og til?
5.4.09
Svikin siðbót
Nú verð ég seint talinn til stuðningsmanna Vinstri Grænna og gæti þess vegna verið hlutdrægur í dómum mínum um þennan ágæta stjórnmálaflokk. En ég átti von á meiri siðbót þegar þeir kæmust til valda.
Ég átti von á að þeir myndu þola í einhverjar vikur í minnihlutastjórn áður en þeir færu að kvarta yfir því hvað það væri erfitt að þurfa að hafa samráð um alla mögulega hluti.
Ég átti von á að þeir myndu gæta sín á pólitískum ráðningum - svo ekki sé talað um pólitískum brottrekstrum.
Ég átti von á að þeir myndu standa vörð um stjórnarskrána og ekki taka í mál að breyta henni korteri í kosninar í andstöðu við þriðjung Alþingis.
Ég átti von á að þeir myndu leggja meiri áherslu á löggjafarvaldið og minni áherslu á framkvæmdavaldið.
Ég átti von á að þeir myndu leggja áherslu á öll framboð fengju ríflegan tíma til að keyra sína kosningabaráttu þannig að þjóðin fengi ráðrúm til að mynda sér skoðun fyrir kosningar.
En VG kom mér á óvart og í stað siðbótar fengum við að upplifa enn meiri yfirgang, klíkuskap og eiginhagsmunapot en nokkurn tíman áður.
Ég hef alltaf verið ósammála þeirri pólitík sem VG hafa haldið á lofti en ég hélt að þeir gætu þó komið með áhugaverða aðferðafræði inn í íslensk stjórnmál. Nú hefur komið í ljós að svo er ekki; VG er gamaldags vinstriflokkur með gamaldags vinstrisjónarmið og gamaldags vinstri aðferðafræði.
Ég get auðveldlega sætt mig við þetta en það hlýtur að vera erfitt fyrir suma þeirra stuðningsmanna að kyngja þessu.
Ég átti von á að þeir myndu þola í einhverjar vikur í minnihlutastjórn áður en þeir færu að kvarta yfir því hvað það væri erfitt að þurfa að hafa samráð um alla mögulega hluti.
Ég átti von á að þeir myndu gæta sín á pólitískum ráðningum - svo ekki sé talað um pólitískum brottrekstrum.
Ég átti von á að þeir myndu standa vörð um stjórnarskrána og ekki taka í mál að breyta henni korteri í kosninar í andstöðu við þriðjung Alþingis.
Ég átti von á að þeir myndu leggja meiri áherslu á löggjafarvaldið og minni áherslu á framkvæmdavaldið.
Ég átti von á að þeir myndu leggja áherslu á öll framboð fengju ríflegan tíma til að keyra sína kosningabaráttu þannig að þjóðin fengi ráðrúm til að mynda sér skoðun fyrir kosningar.
En VG kom mér á óvart og í stað siðbótar fengum við að upplifa enn meiri yfirgang, klíkuskap og eiginhagsmunapot en nokkurn tíman áður.
Ég hef alltaf verið ósammála þeirri pólitík sem VG hafa haldið á lofti en ég hélt að þeir gætu þó komið með áhugaverða aðferðafræði inn í íslensk stjórnmál. Nú hefur komið í ljós að svo er ekki; VG er gamaldags vinstriflokkur með gamaldags vinstrisjónarmið og gamaldags vinstri aðferðafræði.
Ég get auðveldlega sætt mig við þetta en það hlýtur að vera erfitt fyrir suma þeirra stuðningsmanna að kyngja þessu.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)
